3x3 international Esther Fokke met zilver op zak onder het mes

In Doha werd bij de eerste editie van de World Beach Games gebasketbald op de boulevard langs het strand. Gelukkig in de avonduren, zodat de warmte nog een beetje was te verdragen. Fokke: "Dan heb je het over 30 tot 35 graden, overdag ging het zelfs over de 40 graden heen. Het is daar warm, benauwd en vochtig. We hebben één keer overdag getraind. Twintig minuutjes, niet te doen. Je bent in een mum van tijd helemaal zeiknat van het zweet, helemaal gesloopt. 's Avonds als de wedstrijen werden gspeeld, koelde het enigszins af, maar dan nog. We waren wel goed voorbereid en gebruikten speciale vesten en namen ijsdrankes om zo koel mogelijk te blijven. We zijn al die dagen ook maar één keer een avond de stad in geweest. Het was overdag gewoon te warm. Eerlijk gezegd mis je niet zo veel als je nog nooit in Doha bent geweest. Of je moet van de warmte houden."

Fokke en haar teamgenoten Charlotte van Kleef, Myrthe den Heeten en Fleur Kuijt kwamen moeiteloos door de groepsfase heen. Alleen Brazilië, de eerste tegenstander, spartelde nog wat tegen (16-11), maar Madagascar (17-3) en Mongolië (21-5) waren geen partij voor het kwartet van bondscoach Hakim Salem. Het serieuze werk begon in de kwartfinales tegen Rusland. Fokke: "Het waren wel andere meiden, toch wisten we wel een beetje hoe Rusland wilde spelen. In het begin hadden we even moeite, maar wonnen de wedstrijd toch knap met 11-10. De halve finale tegen China vond ik een van de leukste wedstrijden om te spelen. Het niveau was hoog, er werd snel gespeeld, een leuk duel voor het publiek om naar te kijken en tot de laatste seconde spannend. En als je die dan met 16-15 wint, is dat heel lekker. We gingen er ook echt voor, omdat je weet dat als je die halve finale wint, je in elk geval een medaille hebt."

In de finale boog Nederland met 15-9 voor Frankrijk, afgelopen jaren wel vaker een plaaggeest voor de Orange Lions bij internationale toernooien. Fokke: "Ze wisten onze kwaliteiten heel goed te matchen, hadden een game plan dat goed werkte. We hebben het een halve wedstrijd volgehouden, toen was het op. Maar ik ben ongelooflijk trots op onze prestatie. Het was de eerste keer dat we in deze samenstelling speelden en dan pak je zilver. We hadden een goede focus, wilden voor elkaar spelen, we waren echt goed. Hard nodig ook, want dit was pas de eerste 3x3 medaille dit jaar, terwijl we voorgaande jaren met de mannen en de vrouwen veel meer succes hebben gehad. Eind goed al goed. En hopelijk doen de mannen van Team Amsterdam nog iets moois volgende week bij de finale van de World Tour."

Terug in Nederland ging Fokke meteen onder het mes. "Ik ben aan mijn linker knie al een keer aan een afgescheurde kruisband geholpen en nu zat er weer een scheurtje in. Ik had er al sinds de zomer last van. Ze hebben er een extra bandje aan de binnenkant van de knie bijgezet voor meer stabiliteit. De operatie stond al gepland, meteen na de World Beasch Games, want ik wil zo snel mogelijk hersteld zijn voor het eerste olympische kwalificatietoernooi voor de Spelen in Tokyo. Dat wordt gehouden in India, maar wanneer precies is nog niet bekend."

Fokke heeft een olympische 3x3 droom. "In 2014 heb ik al een keer aan de Jeugd Olympische Spelen meegedaan, waar ik toen samen met Charlotte, Fleur en Janis Ndiba zilver pakte. Dat smaakt naar meer. Stiekem vind ik 3x3 inmiddels misschien wel leuker dan vijf tegen vijf en ik wil dan ook heel graag naar Tokyo. Vandaar dat ik een van de tien speelsters ben in het het speciale 3x3 programma dat is opgezet om kwalificatie voor de Spelen in 2020 voor elkaar te krijgen. Als je een kans krijgt om zo'n evemement één keer mee te maken, moet je daar alles voor doen en er helemaal voor gaan."