3x3 International Jesper Jobse stopt, ‘maar het is nog niet afgelopen’

Ruim een week geleden deed Jobse met de Orange Lions 3x3 nog mee aan een World Tour in het Hongaarse Debrecen. Het zou zijn laatste toernooi worden. “Zoiets is een proces. Ik was er al de hele zomer mee bezig. Een paar dagen voor Debrecen heb ik de knop omgezet en wist ik: dit wordt mijn laatste toernooi. Ik ga nog één keer maximaal genieten en dan is het klaar. Natuurlijk had Debrecen me nog op andere gedachten kunnen brengen, maar dat is niet gebeurd. Ik zat daar door alle COVID-19 maatregelen de hele dag in mijn hotelkamer. Dat leven in hotels, ver weg van huis, ik wil het niet meer. Eerlijk gezegd had ik in de basketballoze periode als gevolg van de coronapandemie al eerder overwogen ermee te stoppen. Nu ben ik blij dat ik nog naar Debrecen ben geweest. Je moet stoppen als je er zelf klaar voor bent. Dat ben ik nu.”

Hij wil niet de 3x3 speler zijn die een plek in de ploeg claimt omdat hij Jesper Jobse is. Iemand met twee zilveren WK-medailles en één bronzen EK-plak op zak en die mede aan de wieg heeft gestaan van de snelle opmars van 3x3 basketball in Nederland de laatste jaren. “Er zijn met Arvin Slagter, Ross Bekkering en Jessey Voorn nieuwe jongens bijgekomen die er keihard voor trainen en er voor willen gaan. Dit is het moment om het stokje over te dragen. Zij willen naar Tokyo. Ik ook, maar heb er niet meer hetzelfde gevoel bij. Los van het feit of de Spelen doorgaan, is voor mij de magie van deelname verdwenen. Ik kan er niet meer nog een jaar lang alles voor geven. Ik was in Debrecen met mijn vriendin Sharon en ons dochtertje June van bijna een jaar oud aan het skypen. Toen June aan het einde van het gesprek een kushandje gaf op de camera, wist ik dat ik de juiste beslissing heb genomen.”

Jesper Jobse in Debrecen tijdens zijn allerlaatste toernooi als 3x3 international. "Je moet stoppen als je er zelf klaar voor bent."

‘The Job’ is niet klaar. Hooguit zit het eerste deel van het werk erop. “Ik zet nu de volgende stap in mijn 3x3 carrière. Met onze stichting 3X3 Unites zijn we naast het veld al een paar jaar bezig 3x3 basketball een volwaardige plek in de samenleving en de sport te geven. Ik geloof in de kracht van 3x3, zowel in maatschappelijk opzicht als in de topsport. We willen meer 3x3 evenementen naar Nederland halen en meer commerciële mogelijkheden creëren voor onze sport . Als speler heb ik de kans gehad om met 3x3 een impact te maken, nu gaan we anderen in de schijnwerpers zetten. We hebben al zoveel met 3x3 bereikt, dat moeten we vasthouden en uitbouwen. Om ervoor te zorgen dat we aan de top kunnen blijven en met 3x3 iets toe blijven voegen aan het basketball in Nederland.”

Toen Jobse met basketball begon in Vlissingen was er nog geen 3x3 cultuur. Een basketbalkamp deed hem bij Landstede in Zwolle belanden, waar hij twee periodes in de eredivisie speelde. Met het tweede team van Landstede werd hij kampioen van de Promotiedivisie, wat hij later bij Orca’s op Urk en Red Giants in Meppel nog eens herhaalde. “Misschien ben ik in het begin te lang bij Landstede blijven hangen, op het veilige nest. Deels ligt dat ook mezelf. Ik was toen niet zelfverzekerd genoeg om iets af te dwingen en het verschil te maken. Toch ben ik trots op die titels in de Promotiedivisie en de ontwikkeling die ik als speler heb doorgemaakt. Mijn instelling was altijd alles op het veld achter te laten en de beste te willen zijn.”

Jobse in zijn eredivisietijd in 5-5. "Misschien ben ik in het begin te lang bij Landstede blijven hangen, op het veilige nest."

Het was een oproep van de Nederlandse Basketball Bond in 2014 die zijn basketballoopbaan nieuw leven inblies. “Met 5-5 had ik het wel gezien. Peter van Paassen was de 3x3 bondscoach. Hij moest een ploeg samenstellen voor het WK in Moskou, maar had nog geen spelers. Ik heb me aangemeld, kwam door de selectie en ineens stond ik met Sander Trommelen, Patrick Frimpong en Alpha Sow op het WK. We werden laatste. Het was een beetje zo van: zoek het maar uit met zijn vieren, succes! Maar ik had toch mooi een keer het oranje tenue gedragen en ik vond 3x3 wel meteen heel vet. Dat je het zonder coach zelf moest doen als spelers, daar geloofde ik meteen in. Met Sander en Sjoerd van Vilsteren die er toen bijkwam, zijn we gaan bouwen aan een team. Veel reizen, er zelf veel geld insteken en veel verliezen. Maar stapje voor stapje werden we beter.”

Alles veranderde toen Jobse samen met Van Vilsteren, Matthew van Tongeren en Joey Schelvis in 2016 geschiedenis schreef. Als eerste valide Nederlandse basketbalploeg bij de mannen pakten ze een medaille op een groot toernooi: brons bij het Europees Kampioenschap in Roemenië. “Vanaf dat moment begonnen ze ons en 3x3 serieuzer te nemen. Het kwam totaal onverwacht, we gingen er zonder verwachtingen heen. In de halve finale kregen we basketballes van Servië, maar in de strijd om het brons verrasten we titelfavoriet Rusland. Alles lukte. Het is een van de twee keren in mijn leven dat ik heel emotioneel ben geweest. Die andere? Toen Sharon met de Nederlandse 3x3 vrouwen in 2017 brons veroverde bij het EK op het Museumplein in Amsterdam. 3x3 domineerde mijn leven en ik heb haar als 5-5 international erin meegesleept. Dat ze daar op die plek haar grootste basketbalsucces beleefde, deed me veel. Ik gunde het haar nog meer dan mezelf.”

Jobse wordt voorgesteld bij de FIBA 3x3 World Cup in 2018 op de Filipijnen waar hij voor de tweede keer zilver won.

Jobse wordt blij van de ontwikkeling die ‘zijn 3x3’ de afgelopen jaren heeft doorgemaakt. “Het is een sport met zoveel potentie. 3x3 heeft mij als persoon verandert, niet zozeer op het veld, maar vooral ernaast. In 3x3 wordt een bepaald ondernemerschap van de speler verwacht. Je hebt een team met vier spelers en je bent zelfsturend. Dat verandert je als mens. Daar is ook 3x3Unites uit voortgekomen, dat ik samen met Mark Schuurman heb opgezet. Meer spelers ervaren dat nu. Ze zetten stappen op het persoonlijke vlak. Je ziet dat bij onze stichting waar jongens als Bas Rozendaal en Kasper Averink aan boord zijn gekomen. In Debrecen deelde ik voor het eerst met Arvin Slagter een kamer en hebben we mooie gesprekken gevoerd over dat ondernemerschap, hij heeft daar ook goede ideeën voor. Als 3x3 speler heb je veel meer controle over wat je doet, het gaat het om jou, je moet zelf iets creëren. Dat wil de FIBA ook. In 5-5 sta je als speler bij wijze van spreken onder aan de ladder.”

Natuurlijk stellen we de vraag wat zijn mooiste 3x3 herinneringen zijn. Jobse wist dat die ging komen. “Het EK brons, de twee zilveren WK-medailles. Bij dat eerste WK-zilver was de rek er in onze ploeg al een beetje uit. Dat Dimeo van der Horst en Aron Royé er in 2018 bij zijn gekomen is de reden dat ik tot de dag van vandaag heb gespeeld. Niets ten nadele van Bas en Joey, maar we hadden vers bloed nodig. Vanaf dag één was er een klik met die twee. Achteraf gezien hadden we de finale tegen Servië op dat WK moeten winnen, het was een gemiste kans op goud. Maar al met al kijk ik met een positief gevoel naar dat WK. Ik dacht toen: nu ga ik door tot Tokyo.”

De Serviër Dusan Bulut loopt als een rode draad door de 3x3 carrière van Jesper Jobse. "Hij is 3x3, een vrije geest!"

Servië, de naam is gevallen. Het Balkanland loopt als een rode draad door de 3x3 carrière van Jobse, met Dusan Bulut voorop, een van de beste 3x3 spelers ooit. “Dusan is een goede vriend van geworden, we hebben wekelijks contact. We hebben al samen 3x3 kampen georganiseerd, er is een klik. Veel mensen vinden hem een pain in the ass, hij kan als onmogelijk overkomen, maar hij is voor mij wat 3x3 is: een vrije geest, met zijn eigen 3x3 team, die het op zijn manier doet. En dat heeft geresulteerd in drie wereldtitels en vier World Tour Final-zeges. We hebben vaak van hem verloren, maar in Debrecen wonnen wij in de groepsfase van zijn team Novi Sad. Eindelijk dan toch.”

Dat mensen roepen dat NBA-supersterren als LeBron James, James Harden, Russell Westbrook en Kevin Durant samen met twee vingers in hun neus iedereen in 3x3 zouden wegvagen, Jobse hoort het wel vaker, maar kan er niets mee. “Wij praten niet over 5-5, wij vormen met elkaar de 3x3 wereld. De buitenwereld komt met die vergelijkingen, maar bij sporten als mountainbiken en beachvolleybal gebeurt dat ook niet. Heeft ook geen zin, het zijn sporten op zich. Nu 3x3 olympisch is, zie je ook een kentering. Spelers die in 5-5 hun top hebben gehaald, kiezen nu voor 3x3. Alle ingrediënten zitten erin om hun carrière van een nieuwe glans te voorzien. 3x3 is een volledig zelfstandige volwassen sport, geen slap aftreksel van 5-5.”

Met boezemvriend Sjoerd van Vilsteren stond Jobse aan de wieg van het Nederlandse 3x3 scucces. "We hebben samen iets unieks bereikt."

Jobse is de tweede 3x3 international in korte tijd die stopt. Ruim anderhalve maand ging zijn goede vriend en mede 3x3 pionier Sjoerd van Vilsteren hem voor. “Debrecen was het eerste toernooi dat ik zonder Sjoerd speelde. Ik wil hem toch wel graag benoemen en bedanken. We hebben het samen gedaan, samen iets unieks bereikt, op onze manier. Dan stonden we ergens op de wereld tegenover elkaar, keken elkaar in de ogen, zo van: hoe dan? Hoe hebben we dit geflikt? Die vriendschap die we hebben opgebouwd, is onbetaalbaar.”

En hoe moeten we ons Jesper Jobse als basketballer herinneren? Hij lacht. “Als iemand die vanaf het eerste moment verliefd werd op 3x3, die alles heeft gegeven en het maximale eruit heeft gehaald. En het is nog niet afgelopen."