Vincent van Sliedregt ziet nationaal vrouwenteam steeds beter 'in het moment stappen'

Vincent, de laatste kwalificatiewedstrijden zijn inmiddels een paar maanden geleden. Hoe kijk je daarop terug?

Positief. Je wint één wedstrijd, verliest er één. Natuurlijk wil je alles winnen en er is nog genoeg te doen, we zijn nog lang niet waar we moeten zijn. Maar tegen Spanje speelden we goed basketball. Wij hebben niet de kwaliteiten die zij hebben maar konden bijna heel de wedstrijd met ze mee komen. Na een slechte start vochten we terug, we verdedigden goed en durfden in de aanval ‘in het moment te stappen’. We hebben echt snoeihard gewerkt. Daar word ik blij van.

Je noemt die late start tegen Spanje. Na een 12-0 achterstand verlies je de wedstrijd met 7. Is dat niet zuur?

Ja en nee. We zijn aan het verjongen en deze ploeg heeft nog niet veel herhalingen gemaakt om een wedstrijd te leren starten op dit niveau. Dat is een stukje spanning waar je niet aan ontkomt: wij hebben niet de ervaring om daar meteen te starten. In die arena, tegen die speelsters. Dat we vervolgens bewijzen dat we in deze setting prima mee kunnen is mooi. Van spelers als Laura Cornelius en Emese Hof wisten we dat al. Dat de rest aanhaakt is echt goed om te zien.

Hoe en waar zijn jullie concreet beter geworden?

Er zijn binnen de groep een aantal meiden die steeds comfortabeler worden met hun schot. We hadden in het verleden minder spacing. Op termijn moeten we kijken om daarin verder door te selecteren, maar er is een mooie ontwikkeling gaande. Dat we die schoten wat vaker raken betekent dat de vrouwen ook in hun privé tijd veel aan hun schot hebben gewerkt.

De diepte is beter geworden. We hingen in de eerste games echt aan Emese en Laura, en aan de jumper van Charlotte (van Kleef). We hebben nu méér wapens en hebben verdedigend een identiteit aan het vormen. Die is fysiek en agressief. We leggen onze wil steeds beter op en dat was tegen Oostenrijk echt goed zichtbaar. Wij speelden op een tempo in de tweede helft waar zij geen raad mee wisten.

Charlotte van Kleef is er door een blessure niet bij. Is dit team wezenlijk anders dan de voorgaande window?

Kourtney Treffers is weer inzetbaar. Maar het is niet per se ‘anders’. We startten dit project met een bepaalde filosofie en de vraag is nu: kunnen we daar wéér een stap in zetten? Nóg breder dreiging veroorzaken, nog meer balans vinden, betere schoten vinden. Kunnen we verdedigend nog meer stops genereren en rebounds pakken? Kroatië en Spanje zijn daar hele mooie tests voor. Het resultaat gaat zijn wat het is. Maar als we dát doen, mogen we trots zijn.

Winnen van deze twee toplanden lijkt nogal een hoge berg om te beklimmen. Geloof je erin?

Als beide landen met hun A-selecties komen dwingt het realisme te zeggen dat we underdogs zijn. Dan zijn we echt omhoog aan het schoppen, als het ware. Maar dan nóg moeten zij het nog steeds doen hè? Als het publiek achter ons staat, de sfeer is goed, en als er misschien bij hun ‘iets’ speelt: dan maken we kans. Dat kan gewoon: het is basketball!

We starten tegen Kroatië. Vorige keer verloren we met ruime cijfers. Wat moet er goed gaan voor die eerste winstpartij?

We moeten meer doen van waar we mee bezig zijn geweest. Natuurlijk gaan we tactisch bekijken waar we ze pijn kunnen doen. Maar het gaat om de knikkers nu. Dan zijn willen winnen en werkhouding de belangrijkste componenten. En dat is gedurende dit hele traject steeds beter gegaan.