Laatbloeier Julian Jaring beleeft in 3x3 zijn tweede basketbaljeugd

Julian Jaring is een rasechte Amsterdammer die op zijn zesde al met basketball begon bij Mosquitos. Daar speelde hij tot zijn zeventiende, om vervolgens de overstap te maken naar BC Amsterdam. Toen hij daar goed en wel zijn debuut in de eredivisie had gemaakt, ging de club failliet. Jaring zocht zijn heil bij BC Apollo, voortgekomen uit een fusie tussen BV Lely en zijn oude club Mosquitos. Met Apollo promoveerde hij naar de eredivisie, maar de inmiddels 22-jarige Jaring maakte die stap omhoog niet meer mee. “Ik had net mijn opleiding fysiotherapie afgerond en wilde me gaan focussen op mijn maatschappelijke carrière. Dus nam ik het besluit om met basketball te stoppen.”

Maar basketbalbloed kruipt waar het niet gaan kan. Na een jaar geen bal aan te hebben geraakt, ging Jaring met wat vrienden op een lager niveau spelen bij de Amsterdamse club DED. Niet veel later klopte Apollo-coach Jaanus Livak aan. Of Jaring geen zin had om in de eredivisie te komen spelen? “Ze zaten krap in de spelers en het niveau lag niet zo hoog, dus ben ik het maar gaan doen. Maar al gauw kwamen er nog meer spelers bij. Jongens als Aron Royé en Dimeo van der Horst, met wie ik nu 3x3 speel, en Sergio de Randamie. Mijn focus lag op mijn werk, ik was niet fanatiek met basketball bezig en had al helemaal geen zin om op de bank te gaan zitten. Dus toen hield het wat mij betreft weer op.”

Jaring speelde 21 wedstrijden in de Dutch Basketball League, 13 in het seizoen 2010/2011 bij BC Amsterdam en vier seizoenen later nog eens acht bij BC Apollo. Maar zoals al eerder gezegd, basketbalbloed kruipt waar het niet gaan kan. Met wat vrienden deed hij twee jaar later mee aan een 3x3 toernooi op het Museumplein en het was Jard Schuit, een van Jarings basketbalmaatjes, die hem voorstelde aan Brian Benjamin, de bondscoach van de 3x3 mannen. “Jard zei tegen Brian: je moet hem erbij nemen, zijn speelstijl is gemaakt voor 3x3. Zo ben ik erin gerold en in Team Den Haag terecht gekomen. Twee weken later mocht ik al mee naar een Challenger in China, waar we verrassend tweede werden. Toen is het 3x3 vlammetje in mij echt gaan branden.”

Na twee jaar vooral met Team Den Haag in de internationale 3x3 scene te hebben gespeeld, maakte Jaring een week geleden zijn debuut in Team Amsterdam, zoals de nationale mannenselectie op de World Tour heet. Door het stoppen van internationals Sjoerd van Vilsteren en Jesper Jobse kon bondscoach Brian Benjamin nieuwe line-ups uit gaan proberen op weg naar de Olympische Kwalificatie Toernooien in 2021. De met veel energie spelende Jaring kreeg zijn kans in Jeddah.

“3x3 ligt mij, vanwege mijn fysieke vermogen (Jaring is 95 kilo aan spieren, RvD) en explosiviteit. Ik ben beweeglijk, werk hard. Ik heb in 5-5 altijd op de 2 en de 3 gespeeld, en beschik over een redelijk schot, al heb ik dat in Jeddah te weinig laten zien. Mijn rol in dit team is ook die van screener en verdediger. Ik kan een big verdedigen. Maar er is altijd ruimte voor verbetering. Ik speel op adrenaline, maar op sommige momenten moet ik dat iets beter doceren. Soms blijf ik daar na een goede verdedigende actie in hangen, waardoor je aanvallend te gehaast speelt en niet altijd de goede keuzes maak.”

Terugblikkend op zijn eerste World Tour-ervaring, zegt Jaring: “Eigenlijk was het heel saai. In het begin zijn we de hotelkamer niet af geweest, we kregen drie keer per dag roomservice. Later mochten we ook in het restaurant van het hotel eten. Verder hebben we twee keer een half uurtje mogen trainen op de speellocatie en dat was het dan wel. In augustus ben ik als reserve mee geweest naar de World Tour in Debrecen. In vergelijking met Jeddah was het daar minder streng. Daar kon je nog even een wandeling naar de supermarkt maken. Ik denk dat de FIBA geen enkele risico wilden nemen met deze World Tour-bubbel.”

In januari voegt Ross Bekkering zich bij de 3x3 selectie, een directe concurrent voor Jarings positie. “Klopt, maar dat is ook wel gezond. Je brengt elkaar naar een hoger niveau. We gaan het World Tour-seizoen in met zes man en je kunt echt niet alles spelen, want anders ben je drie keer per maand een week weg. Mij gaat dat niet lukken, want naast het basketball ben ik ook druk bezig me als personal trainer verder te ontwikkelen. We hebben echt iedereen nodig. Maar het zicht op de Olympische Spelen, zorgt er wel voor dat ik nu meer offers kan brengen en het al zo lang volhoud. Ik zet er meer voor opzij dan voorheen.”

Foto's fiba.com