Charlon Kloof: 'De grootste klap was mentaal'

De verhuisdozen staan nog in de woonkamer in Amsterdam-Zuid. Je zou het niet zeggen, maar in de nog ietwat kale woning woont Charlon Kloof, de kleurrijke spelverdeler van de Orange Lions en de Turkse topclub Ormanspor. Goedlachs als altijd vertelt hij dat het goed met hem gaat. “Ik loop een week voor op schema. Ik heb niks te klagen.”

De blessure is vooral een mentale klap voor Kloof. Een spierscheuring in het dijbeen valt niet te voorkomen. Het is een blessure die volledige willekeur kent. En dat is toch even slikken voor een speler die elke dag zo hard werkt aan zijn lichaam. “Je kan er niks tegen doen. Het kan iedereen overkomen”, zegt hij vanaf zijn net geleverde bank. “Dat je er zo machteloos tegenover staat frustreert enorm. Het voelt alsof je in no man’s land bent.”

Toch houdt de Orange Lion goede herinneringen over aan het kwalificatiewindow. De eerste overwinning tegen de Turken is er een om verder op te bouwen, vindt Kloof. “De game was ook goed gemanaged door de coach. Hij liet iedereen met zelfvertrouwen spelen binnen het systeem dat hij voor ogen had. We twijfelden niet bij de acties de we maakten.”

Ook in de tweede wedstrijd tegen Kroatië zaten een hoop lichtpuntjes, maar die ging uiteindelijk toch verloren. Volgens Kloof lag dat aan het gebrek aan ervaring dat de jonge ploeg van bondscoach Buscaglia nog heeft. “Kroatië gaf meer druk dan Turkije. Toen ze dat in het vierde kwart nog meer gingen doen, hadden we daar nog geen antwoord op.”

Na de operatie besloot Kloof om in Nederland te blijven. In de eerste instantie wilde zijn club Ormanspor dat hij in Turkije zou gaan revalideren. Maar toen bleek dat hij de rest van het seizoen uitgeschakeld zou zijn, had teruggaan geen haast meer.
Nu is het zaak om in Amsterdam tot rust te komen en sterker terug te keren. Via Facetime doet hij oefeningen met de fysiotherapeut van Physiolab.

Naast dat Kloof fysiotherapie krijgt via een videochat, heeft de coronacrisis meer gevolgen voor Kloof. Zijn dochtertje, die woonachtig is in Suriname, zou eigenlijk in april naar Nederland komen. Maar dat zit er nu niet meer in. “Ze baalt natuurlijk heel erg. Ze had haar koffertje al een maand geleden ingepakt”, zegt Kloof bedroefd.

Een van de weinige wanddecoraties is een tekening van zijn dochter. Kloof werd een week eerder namelijk dertig. De tekening die ze had gemaakt voor zijn verjaardag is ingescand en hangt nu pontificaal op de voor de rest kale muur.

Ook de onderhandelingen met zijn club en mogelijke andere clubs staan nu even stil. Kloof is tevreden met zijn club, maar heeft ook aanbiedingen van andere topclubs. “Het is nu vooral kijken naar wie met het beste offer komt en mij in de beste positie kan brengen om succesvol te zijn”, zegt de geboren Surinamer.

Om de tijd door te komen probeert hij wat nieuwe hobby’s uit. Zo probeert hij gitaarspelen op te pakken en leest hij veel. “Ik doe het vooral voor ontspanning”, vertelt Kloof, terwijl hij zijn gitaar oppakt. “Ik kan nog geen nummer spelen, maar wel al wat akkoorden”, zegt hij met een trotse glimlach op zijn gezicht.