‘Geloof me, het zijn allemaal kanjers die daar staan in Tokyo’

Hoe dat destijds ging? Patrick Koopman: “We hebben altijd al een goede relatie gehad met de mensen van Topsport Amsterdam. Als die met iets komen, zoals toen het verzoek om een trainingsplek voor de 3x3 basketballers te faciliteren, dan ondersteunen we dat van harte. Vaak is er bij dit soort organisaties een beperkt budget, maar meestal komen we tot een oplossing waar iedereen tevreden mee is. Ons motto is: meer doen dan we beloven. Dus niet: hier heb je een hal, we leggen er een vloer in en succes verder. We proberen constant mee te denken.”

Zo is dat volgens Koopman bij de komst van de 3x3 selecties ook gegaan. “De vloer die erin moest komen te liggen was al een paar jaar oud en de oude ondervloer was net een legpuzzel waarvan alle stukken door elkaar lagen. Dan springt ons team erop, want als we aan zoiets beginnen, willen we het ook netjes maken. De kosten voor een nieuwe ondervloer hebben wij voor onze rekening genomen. En we hebben onze contacten gebruikt om het geheel ook een goede, professionele uitstraling te geven, waar Topsport Amsterdam en de basketbalbond recht kunnen doen aan hun partners. Het is altijd onze ambitie om het voor iedereen zo leuk mogelijk te maken. Daarnaast hebben we ook onze eigen sterke kanten ingezet, zoals onze online boekingsomgeving. Die hebben we aangepast, zodat de mensen van de NBB, Topsport Amsterdam en de Orange Lions Academies altijd inzicht hebben welk team wanneer op het veld staat.”

De samenwerking duurt inmiddels drie jaar, geheel naar wederzijdse tevredenheid. Koopman: “In zo’n eerste jaar leer je elkaar kennen. Bijvoorbeeld iemand als Luc Vergoossen, die vanuit de bond als teammanager van de mannen veel vrijwilligers aanstuurt. Ik heb een enorm respect en bewondering voor hem, want bij vrijwilligers is dat aansturen vaak een uitdaging. Maar ook iemand als Martin Ho Suie Sang van de bond die hier inmiddels ook heel wat uurtjes heeft doorgebracht. We vinden het allemaal toffe gasten en is enorm leuk om met ze samen te werken.”

“Als je langer met elkaar optrekt ga je elkaar steeds beter waarderen en voor ons geldt dan: bijspringen waar het kan”, vervolgt Koopman. “Een mooi voorbeeld is Kasper Averink die na terugkeer op Schiphol van een toernooi nog laat in de avond wat wilde schieten. Die belde mij en zei: 'Ik moet even de hal in, het veld op!' Toen heb ik voor hem de hal open gedaan en voor zijn vriendin een kop thee gezet, zodat hij lekker nog even twee uur kon trainen. Dat is waar het Frans Otten Stadion voor staat. Voor ons is dat een vanzelfsprekendheid. Misschien zijn we daar soms wat te bescheiden in, maar zo zitten wij erin.”

Tijdens het Olympisch Kwalificatietoernooi in Graz, waar de mannen hun tickets voor Tokyo grepen, werd in het FOS hartstochtelijk meegeleefd met de Orange Lions. De achtergebleven spelers, mensen van de bond en Topsport Amsterdam keken samen met de medewerkers van het FOS hoe in Oostenrijk voor het eerst een Nederlandse basketbalploeg zich voor de Olympische Spelen plaatste. “We hebben dat toen als een grote familie beleefd en gaan met ons team zeker ook weer zaterdagochtend om vijf voor half negen klaar zitten als Nederland tegen Servië begint.”

Koopman vind het prachtig dat hij met zijn team ook een bijdrage heeft kunnen leveren aan de olympische reis van de 3x3 mannen. “Het voelt ook een beetje als onze Spelen. Hoe ik naar hun kansen kijk? Ik heb van dichtbij gezien hoe hard iedereen heeft gewerkt en tot het gaatje is gegaan, elke training weer. Dat is een mooi proces om te zien. Je voelt je onderdeel van die familie en hun droom. Iedereen heeft geweldig gepresteerd, maar er kunnen er maar vier mee. Je ziet een coach die worstelt met het kiezen van de spelers voor Tokyo, ziet spelers die blij zijn dat ze gaan en spelers die teleurgesteld zijn. Dat hoort er allemaal bij. Geloof me, er staan daar in Tokyo allemaal kanjers die ver kunnen komen.”

Op de foto: Patrick Koopman (rechts) en zijn rechterhand Kevin de Visser (foto NBB).