Ying Wagenaar vindt het leuk om er als scheidsrechter met haar neus boven te staan

De in China geboren en op haar tweede geadopteerde Ying Wagenaar begon toen ze zeven was met basketball bij BV Amsterdam en ging naar haar verhuizing naar het Noord-Hollandse Heiloo daar bij de lokale club Flashing Heiloo spelen. Inmiddels woont ze in Den Haag en combineert ze het volgen van Europese Studies aan de Haagse Hogeschool met werken in de horeca en – natuurlijk – het van fluiten van basketbalwedstrijden.

“Ik ben vier jaar geleden begonnen als clubscheidsrechter in de afdeling Nood-Holland”, vertelt de zeer gemotiveerde en immer enthousiaste Ying, die toen de jongste scheidsrechter van ons korps was. “In die periode speelde ik zelf ook nog en omdat ik het fluiten meteen al zo leuk vond, stond ik vaak vier wedstrijden per weekend op het veld. Uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt om me op het fluiten te concentreren, omdat ik daar meer plezier aan beleef. Bij spelen hoort ook verliezen of komen soms andere frustraties om de hoek kijken en dat heb je als scheidsrechter niet. Je staat overal lekker dicht met je neus bovenop, maar je kunt niet winnen of verliezen. Natuurlijk krijg je ook wel eens iets te horen. Maar dat vind ik het leuke aan fluiten: je leert omgaan met kritiek en je wordt er stressbestendiger door."

Inmiddels fluit ze als clubscheidsrechter in de afdeling West en daarnaast ook voor Den Helder. Wagenaar omschrijft zichzelf als een ‘vrij directe’ scheidsrechter. “Ik heb altijd de tip gekregen om onzichtbaar te blijven, dus dat probeer ik dan ook te zijn. Als ze niets te klagen hebben, ben ik tevreden. Natuurlijk kunnen spelers en coaches wel iets tegen me zeggen, maar het moet ook geen theekransje worden. Ik sta open voor feedback, alleen dan wel het liefst in de rust of na de wedstrijd.”

De beste herinneringen bewaart ze tot nu toe aan haar eerste wedstrijd in de Vrouwen Promotiedivisie tussen DAS en Lekdetec.nl. En aan – pre-corona – de Final Four van de Jongens U14 met de wedstrijd tussen Den Helder en Leiden. “Dat was zo gaaf. Volle tribunes, gepassioneerde toeschouwers en ik mocht met Tjalling Douma (zie foto, RvD) die wedstrijd fluiten”, vertelt Ying, die het aantal wedstrijden per weekend inmiddels heeft teruggebracht naar gemiddeld twee. Geheel toevallig is ze komend weekeinde een keertje niet ingeroosterd. “Ik heb zowaar een weekend vrij, maar daar zal het voorlopig ook wel bij blijven. Volgende week ga ik gewoon weer lekker mijn wedstrijdjes fluiten.”

Op naar de BNXT League!