De Nederlandse basketbalgemeenschap heeft met droefheid kennis genomen van het overlijden van Edmund Eugene Ligeon op dinsdag 21 februari, twee dagen voor zijn 87ste verjaardag. Hij was speler, bestuurslid en medewerker bij basketbalclub Donar uit Groningen en als rolstoelbasketbalscheidsrechter, beoordelaar, opleider en spelregeldocent actief voor de Nederlandse Basketball Bond.
Eddy, zoals iedereen hem noemde, werd op 23 februari 1936 geboren in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo. Zijn moeder overleed op jonge leeftijd, waardoor hij opgroeide bij zijn grootouders, ooms en tantes, alvorens op zijn zeventiende op een vliegtuig naar Nederland te worden gezet. Ligeon keek nooit meer om. Zijn verdere leven speelde zich (op vakanties na) bijna helemaal in Groningen af.
Na de middelbare school ging Ligeon studeren aan de Rijksuniversiteit Groningen, werd lid van studentenvereniging Vindicat en ging basketballen bij de aan Vindicat verbonden club Donar. Als 'klein mannetje' speelde hij van 1958 t/m 1963 op de guardpositie en in die periode was hij ook al actief als bestuurslid van de club, een voorbode van de rollen die hij later nog zou vervullen.
Na zijn studie werd Ligeon in 1964 aangenomen op het Klinisch Chemisch Laboratorium van het toenmalige AZG (later UMCG) en daar zou hij zijn hele werkzame leven blijven.
Nadat hij onder meer betrokken was bij de oprichting van BV Dunk, begon rond 1990 zijn loopbaan als vrijwillig medewerker bij 'zijn' Donar. Hij was onder andere bezig met camerawerk voor de coaches, maar de meeste mensen zullen hem kennen van zijn rol als tafelfunctionaris bij de thuiswedstrijden van de eredivisieclub.
Eerder, in 1980, ging Ligeon aan de slag als arbiter in het rolstoelbasketbal. Eind jaren negentig werd hij actief als scheidsrechterbegeleider en -beoordelaar voor het rolstoelbasketbal en was hij betrokken bij de opzet van cursussen voor rolstoelarbiters, waarvoor hij ook docent was. Hij werd tevens beoordelaar van arbiters in het valide basketball en was spelregeldocent voor de NBB. Dit alles heeft hij tot enkele jaren terug nog gedaan.
Eddy ontving in 2016 de Rob Verheuvel Award voor zijn verdiensten voor het Nederlandse rolstoelbasketbal. Daarnaast kreeg hij ook de bondsspeld van de Nederlandse Basketball Bond.
Bij al zijn activiteiten was één gemene deler te ontdekken: Eddy was bij iedereen geliefd. Het woord aimabel had voor hem uitgevonden kunnen zijn. Als je met hem in gesprek raakte – en dat ging heel gemakkelijk – verscheen er een brede lach, vaak vergezeld van een verhaal of anekdote. Ligeon was rustig, positief en vriendelijk, had met velen een zeer plezierig contact en stond altijd voor het arbitragecorps klaar.
Een aantal jaren geleden was 'het tafelen' voor hem te lastig geworden en nam hij afscheid van Donar. Eddy verhuisde met zijn echtgenote naar Ermelo, maar bleef altijd zeer betrokken en geïnteresseerd. Na een periode van afnemende gezondheid moet het Nederlandse basketball nu afscheid nemen van 'een van de alleraardigste mensen' binnen de Donar- en de basketbalcommunity, zoals een betrokkene het formuleerde.
Het Nederlandse basketball is Eddy veel dank verschuldigd voor zijn immer positieve bijdrage aan de sport. We wensen zijn nabestaanden veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.
Met dank aan donar.nl
Deze website maakt gebruikt van cookies. Bekijk onze privacy verklaring.
Stay up to date!
Abonneer je op onze nieuwsbrieven
Het laatste event news en insider informatie voor scheidsrechters en coaches.
Kies je nieuwsbrief