Nederlandse scheidsrechters actief bij kwartfinale EWBL

De Orange Lions waren in februari actief in de kwartfinale van de EWBL, de door FIBA gesanctioneerde vrouwencompetitie die is opgezet voor professionele basketbalteams uit Centraal-, Oost- en Noord-Europa. In een tweeluik met Dynamo Novosibirsk moesten de Orange Lions helaas het onderspit delven.

“Wat ik leuk vind aan de EWBL is vooral de diverse basketbalculturen waarmee je in aanraking komt”, begint Witvliet. “Dat uit zich niet alleen in het spel, maar ook in de arbitrage. Scheidsrechters uit Oost-Europa worden heel anders opgeleid dan wij. Zij zijn over het algemeen veel strikter opgeleid en fluiten de hele wedstrijd onder dezelfde voorwaarden de fouten en overtredingen, daar waar wij in het westen juist meer met de wedstrijd mee proberen te bewegen.”

Kestein vervolgt: “Tussen de collega-scheidsrechters was de meerderheid FIBA-scheidsrechter. Zo was één van mijn collega's afgelopen zomer nog op het WK in China actief en had hij de finale van FIBA Champions League gefloten. Dat was uiteraard een hele unieke ervaring om met zo'n ervaren scheidsrechter op het veld te kunnen staan.”

Een anekdote van Witvliet laat het verschil tussen de verschillende basketbalculturen goed zien: “Nietsvermoedend waren wij als scheidsrechters aan het omkleden en ons aan het voorbereiden voor de eerste wedstrijd, toen er ineens hard op de deur gebonsd werd: “Politsiya! Politsiya!”, klonk het diverse malen. Toen ging de deur open en kwam er een agent met een waakhond naar binnen die de gehele kleedkamer doorzocht. Uiteindelijke was er niets aan de hand en vertrok de agent weer, waarna ik mijn Russische collega’s raar aankeek. Zij gaven aan dat dit in Rusland gebruikelijk was.”

Kestein en Witvliet hadden samen de eer om de kwartfinale te fluiten die in Amsterdam werd gespeeld. Kestein: “Maurits en ik mochten allebei één kwartfinale leiden. Omdat de twee wedstrijden in Amsterdam werden gespeeld, hoefden wij als scheidsrechters gelukkig niet helemaal af te reizen naar Siberië. Ik mocht op woensdagavond de eerste wedstrijd in de serie fluiten. Na meerdere toernooien in verschillende Oostbloklanden gefloten te hebben was het ontzettend leuk om zo'n wedstrijd in eigen land te mogen fluiten.”

Witvliet: “Het was een grote eer om van alle internationale EWBL-scheidsrechters genomineerd te worden voor de kwartfinales. Ik heb een bijzonder intense wedstrijd gefloten tussen de Orange Lions en het Russische Novosibirsk. Ondanks dat Nederland in de eerste kwartfinale een achterstand had opgelopen, zat deze tweede wedstrijd vol met emotie en vechtlust. Hierdoor was het een hele aantrekkelijke wedstrijd om te fluiten. Nederland verloor uiteindelijk met twee punten.”

Beiden geven aan veel geleerd te hebben tijdens hun reizen door Europa. “Als scheidsrechter is het enorm belangrijk om voor je ontwikkeling mee te doen aan (internationale) basketbaltoernooien en basketbalclinics voor scheidsrechters”, aldus Witvliet. “Zelf ben ik de afgelopen jaren naar heel veel toernooien geweest, onder andere in Zweden, België en Duitsland. Daarnaast heb ik voor de EWBL en EGBL ook in Litouwen, Letland, Wit-Rusland en Rusland gefloten. Dit waren stuk voor stuk fantastische ervaringen die ik weer meeneem in mijn handelen als scheidsrechter in Nederland. Het leuke van het fluiten de laatste jaren is voor mij de groeiende ambiance waarin ik mag acteren, zowel nationaal als internationaal. Die ervaring gun ik iedereen die een passie heeft voor basketbalarbitrage.”

Ook Kestein geeft aan dat deze ervaringen hem veel gebracht hebben. “Deze toernooien zijn voor mij enorm waardevol geweest. Ik heb veel nieuwe contacten gelegd met buitenlandse scheidsrechters, heb mogen ervaren hoe collega's uit andere landen fluiten en heb kunnen leren van de feedback vanuit het perspectief van coach Hakim Salem. Dankzij deze competitie kon ik even proeven hoe het is om internationaal scheidsrechter te zijn. Doordat ik scheidsrechter ben geworden heb ik landen gezien waar ik anders waarschijnlijk nooit zou komen. Het is fantastisch om op deze manier bij je sport betrokken te zijn. Met alle kritieken die je soms ziet, hoort en leest vraag je je misschien af of het fluiten van wedstrijden wel leuk is, maar zoals je kan lezen is het leiden van wedstrijden leuker dan je in eerste instantie zou denken!”