Keye van der Vuurst de Vries heeft zin in 'het begin van een nieuw tijdperk'

Hard werken en ontspannen cruciaal

Voordat de jonge international zich in Almere bij bondscoach Radenko Varagic meldt, gaat hij nog even bij zijn ouders langs. Die ziet hij gelukkig met enige regelmaat, omdat ze nog wel eens naar zijn wedstrijden komen.

"Ik word best behoorlijk geleefd door het ritme van alle wedstrijden", vertelt hij. "Na het EK ging ik direct door naar Oostende om me bij mijn team te voegen. Ik heb het er zeker voor over, want als je topsporter wilt zijn, dan moet je je leven daarop inrichten. Ik moet op tijd rusten, rekening houden met mijn voeding en ik kom niet vaak op feesten voor verjaardagen of iets dergelijks. Natuurlijk moet ik ook af en toe ontspannen en dat doe ik met mijn vrienden. Dat zijn vrienden die ik niet via het basketball heb leren kennen. We hebben de afspraak dat we dan niet te veel over basketball praten. Maar je kunt het nooit helemaal voorkomen, want dit is waar ik nu eenmaal 24/7 mee bezig ben. Soms word je ook wel eens benaderd in de stad door een fan."

Van der Vuurst de Vries vertelt dat hij waardevolle mensen om zich heen heeft die hem goed begeleiden, eerlijke feedback geven en hem daardoor bij de les houden. "Mijn coach Dario Gjergja is een uitstekende spelersmanager. Hij zorgt ook voor een goede arbeids/rustverhouding. We hebben een druk schema en als je aan het eind van het seizoen op je best wilt zijn, is dat echt nodig. Mijn fysiotherapeut, krachttrainer en diëtist doen dat op hun terrein. Maar mijn agent Jan Lugtenburg begeleidt me al jaren en is een soort basketbalvader voor me. Daarbij werkt hij samen met Keith Kreiter en Sam Cipriano van Edge Sports International Inc in Chicago. Hij draait er niet omheen en zegt waar het op staat. Dat is niet altijd leuk, maar wel enorm waardevol. Daardoor kunnen mijn ouders gewoon mijn grootste fans blijven en hoeven ze zich niet te bekommeren om basketbalzaken. Ik kan iedereen aanraden om de relatie met ouders te scheiden van de begeleiding van je basketballoopbaan."

Trotse Orange Lion

Van der Vuurst de Vries kijkt vol trots uit naar het komende WK-kwalificatiewindow. "Als je met elkaar op een rij staat en het Wilhelmus hoort, is dat elke keer weer speciaal." Toen hij voor de eerste keer werd geselecteerd in de groep van 24 had hij geen enkele verwachting, maar werd tot zijn verrassing bij de laatste veertien geselecteerd. De jonge guard besefte dat hij zich op de trainingen moest laten zien, om speeltijd te krijgen. Hij is nog steeds dankbaar dat de toenmalige bondscoach Toon van Helfteren hem toen gezien heeft. "Ik ben daardoor de jongste debutant in de Nederlandse basketbalgeschiedenis."

In het team is zijn rol na het EK behoorlijk veranderd. Daarvoor was de selectie een ervaren groep spelers die al lang met elkaar speelden. Om de verhoudingen wat scherper te stellen: Keye ging als tiener naar basketbalkampen waar international Worthy de Jong coach was. En opeens stond hij naast De Jong op het veld! De hiërarchie was al bepaald in die groep, wat het lastig maakte voor Keye om zijn mond open te doen, terwijl hij in het veld als pointguard wel die rol heeft en dat bij Oostende wel zo gewend was en is.

"Tijdens het EK in Praag heb ik geleerd dat we het echt samen moeten doen en er niet vanuit mogen gaan dat we het wel even op individuele vaardigheden kunnen winnen." In de nieuwe versie van de Orange Lions is iedereen nog zijn rol aan het ontdekken. Hij voelt zich nu ook meer geaccepteerd als leider van het team en de aanval. "Het is heel verfrissend. Je kunt merken dat iedereen voor zijn plek aan het vechten is. Alsof het hun laatste dag is! De potentie druipt er vanaf en dat is enorm inspirerend. Ik hoop dat ik een voorbeeld kan zijn in het afwisselend plezier maken en een enorme werklust laten zien."

"Ik kan merken dat coach Radenko Varagic zich goed heeft verdiept in de spelers. In het begin waren ze elkaar wat aan het aftasten, maar na een paar geintjes kwam iedereen los. Ik vind het trouwens ook gaaf dat ik met mijn broer Boyd samen kan spelen. Ik kijk nog steeds tegen hem op en hij doet het na een lastig jaar echt goed bij Landstede. De laatste keer dat we samen speelden was in de jeugd bij Lokomotief. En nu spelen we samen bij de Orange Lions. Dat is trouwens niet alleen gaaf voor ons, maar ook voor onze ouders, die ons overal in hebben gesteund en dat nog steeds doen."

Kwart voor kwart beter

Het gesprek komt op de komende wedstrijden. Van der Vuurst de Vries is daar duidelijk in: het moet elk kwart beter. "Als dan het gevolg is dat we winnen dan is dat geweldig". Maar hij probeert zich niet met ‘winnen en verliezen’ bezig te houden. Tegelijkertijd geeft Keye toe dat hij bij verlies 'best wel even boos' zal zijn. Dat is nu eenmaal zijn karakter, maar voor de lange termijn is het leerproces het belangrijkste. Dat betekent dat hij tegen Georgië en Oekraïne een team voor zich ziet dat voor elkaar vecht. Ongeacht hoe lang iemand in het veld staat. Daarnaast is de les van de thuiswedstrijd tegen Oekraïne om hun pointguard (Sydorov) te stoppen, want die drukte veel te nadrukkelijk zijn stempel op de eerste onderlinge wedstrijd.

"Voor het Nederlandse publiek is het heel interessant om bij de wedstrijd in Almere te zijn", vindt Van der Vuurts de Vries. "Dan maken ze het begin van een nieuw tijdperk in het Nederlandse basketball van dichtbij mee. Als ze ook nog eens vanaf het begin achter ons gaan staan, dan kan dat ons een extra boost geven en worden onze groeistappen wellicht nog groter. Ik heb er nu al zin in."

Foto's: fiba.basketball